Penelope.

Geceleri kefenini örüp gündüzleri sökmek gibi, ya da korkuyu beklerlen evin her köşesini titizlikle yazmak gibi, oyalanıyorum. Penelope düğümler atar, ben kitaplarımı boca ediyorum halının üzerine. Aylardır, yıllardır aklımdaydı bu. Kapının arkasına daracık kusurlu bir boşluk düşmüş çok sayın müteahhit. Kusurlardan aşk yaratmak bizim işimiz, öyleyse ben de raflar koyup bir kitaplık canlandırıyorum buradan. Diziyorum, sınıflandırıyorum kitaplarımı. Sabrımı ipe dizercesine bir sınıflandırma yöntemi geliştiriyorum kendime, sanki binlerce kitaplık kütüphaneymişimcesine. Soyadlar, kısaltmalar, sayılar; inci inci yerleştiriyorum deftere, saatlerce. Selam olsun A harfindeki üstadlara, bir de sevgili hocamıza. Bir de ex libris çizdim üstelik. Kütüphaneli bir asilzade gibi; öyküler kuruyorum kendime. Kuş uçurtmuyorum üstelik, sessizce yerine getiriyorum ritüelimi. İbadetimmişçesine. 

Okumadığm sayfalar da numaralarını alırken, eksiklerim yüzünden kendime kızıyorum. A harfinden başlayarak tamamlasam mı diyorum, hemen alayla gülüyorum kendime. Otodidakt olmak taşıyamayacağınız kadar dibe çeken bir yüktür bayan. Ki sabah olmuş, saklanmalısınız. Sök kefenin düğümlerini, dön görevine.

Gün ağarırken aynada yakalıyorum kendimi. Güzellik katan bir ince kalp yarası gibi, saçımda izi kalmış örgümün.

*Yıllardır yapıyormuşum gibi doğal biçimde gelişiverdi kitapların kategorizasyonu. Sabrı ve isteği olanla paylaşabilirim. Fakat çizdiğim ex librisi güzelleştirmesini isteyeceğim çizimi güzel bilen birinden, bir de nerede yapıştırılabilir biçimde ve pahalı olmayanından bastırabilirim, bunların bilgisini. Ruhu düzenlemektir kitapların tasnifi, madem öyle ruh tasnifinde dayanışalım.