Bugün sıradan bir öğleden sonra yaşayıp çeşitli işlere koşuştururken birden bir ilan fark ettim, "Aa, Coetzee geliyormuş" diyerek iki saat sonra canlı canlı konuşmasını dinledim. Sık sık kendimi "Eski Ben şimdi beni görse ne düşünürdü?" derken buluyorum. İşte bugün yaşadığım bu spontane güzellik de, hatta bu güzelliği spontane yaşayabiliyor olmanın ta kendisi beni çok mutlu ederdi. Şimdiki zamanda da ediyor neyseki. Geçmişteki Ben'in gülümseyerek bakacağı şeyler yaşadıkça kendime hatırlatmaya çalışıyorum, çalışacağım.
Öte yandan, Geçmişteki Ben şimdi yaşadığım ve olduğum bazı şeyleri de beğenmez, küçümser, üzülürdü elbet. Bugün böyle hissetmediğim için şükran duyuyor, ne olursa olsun değişime minnettar kalıyorum.
Öyle, kendi tarihime ufak bir not olsun.
------------------------------------------------
Gillian Flynn, Sharp Objects // Sylvia Plath, The Unabridged Journals of Sylvia Plath
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder