Ev.

Bazen birini tanımak çok güzel bir evde gezmek gibidir. Pencerelerinden sıcacık ışıklar yayan bir ev. İçinde onun renklerinde onun eşyaları, o insanın geçmişinin kokusu. Kavanozları karıştırmak, dolapları açmak, çekmecelere bakmak. Kimi zaman da bunu yaparken o evde oda edinmek, evin rengine katılmak. Yuvaya dönmenin güveni. Havada sevginin aroması.

Tanıdıkça ışır, aydınlanır, genişler, odalanır kimi insanlar. Güzel evler gibi kucaklarlar. Ruhları işlemeli birer aynadır. En güzel kırılgan bardaktan serin su içmek gibidir onlar.

Ne güzeldir öyle insanlar.