Yarın son kez lise. Fotoğraf makinesi ve makul miktarda gözyaşı ile gidiyorum. Yazmasına yazıyorum da, nokta koyması hep güç. Tadı hep güzel olsun noktaların.
Diplomaya sığamayacak kadar tecrübe cepteyse, hiçbir gelecek bavuluna sığamayacak kadar fazla edinilmemiş tecrübe önümde. Ama bunları keplerin hızı havada tam sıfıra ulaştığında, Haziran sonunda düşüneceğiz.
O zamana kadar, hayat çok Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat.
Ve ben şu iki kelimeyi buraya dizebildim diye bile, tekrar nefes almış hissediyorum. Bu halimi çok çok çok özlüyorum.
"Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?"
-Oğuz Atay
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder