Acil hallerde kalbinizi kırınız.

Yine elimde kuruyor mürekkepler, sayfalar tozlanıyor.

Arada bir biraz şiir, birkaç cümle, o kadar.

Bir de hikâyem var, ama her şey gibi eskimesini bekliyorum onun da.

O zaman çok daha değerli.

Bir küçük şiir, arşivden, nispeten yeni.

Romansistan.

Elimde kalemim, deşiyorum bu semti.
Hani o eğri kaldırımlar var ya,
Hani tangoları yarım bıraktıran
Bir bir söküyorum hepsini.

Nota nota parçalıyorum bu semti,
Sayfa sayfa yırtıyorum sokak ortasında.
Zehirliyorum yudum yudum, acımadan
Eskiye dönmemecesine, hani benim gibi.

Kabristana çeviriyorum bu semti
Ölü adamlarımı gömeceğim kalbine
Beni sevenleri sallandıracağım meydanda
Bak bakalım bir daha yapabiliyorlar mı?

Eski fotoğraflar gibi kül edeceğim seni

Bir kibrite bakar tüm nefeslerin
Seni yakacağım ey Romansistan

Bütün romanslarımın başşehri.

-M.