Absürd bi insanım genel olarak.

İki gün boyunca yorgan döşek hasta yattığım,
Her zamanki gibi okula gittiğim,
Servisle eve dönerken Recep İvedik izlemeye zorlandığım,
Okulla Baltalimanı Japon bahçesine dünyanın en gereksiz gezisine katıldığım,
İyileşir iyileşmez topuklularımı giyip bir gün boyunca okul-kulüp organizasyonumuzda kendimi "işkadını" sandığım,
Kendi kendime manyaklar gibi ders anlatarak tarih sınavına çalıştığım,
Dersaneye gidip yine çok sıkıldığım,
Bu süreçte de sürekli olarak Zeki Müren dinlediğim garip bir haftayı daha geride bıraktık.

Tarihte öğrendiğim: Sümerler gözlemleyebildikleri yedi gökcismine dayanarak M.Ö. 3000'de haftayı 7 gün olarak  belirlemişler. Diğer bir deyişle, insanoğlu tam 5000 yıldır Pazartesi sendromu yaşıyor. Kolay değil.

Haftamın ve hayatımın garipliğine gelirsek,
Hayatımı yazsam roman olur, sinemaya uyarlanır, Oscar alır, ama ben ödül törenine giderken yine başıma binbir türlü iş gelir. Böyle de iddialıyım.

Öyleyse türlü çeşit sınavımın olduğu bu haftada bana başarılar, size mutluluklar. Bu da haftaya başlama şarkınız. (Bununla kalmayın lütfen, eğlenceli olsun diye bunu seçtim, lütfen çeşitli Zeki Müren eserlerini dinleyelim. Vallahi çok güzel geliyor insana bi kere alışınca.) Öptüm tombalak yanaklardan.