O meşhur sırça fanusun içinde bir yerlerde, kendi nefesimi tüketerek süzülüyorum. Çıktığımda görüşürüz.
"What horrifies me most is the idea of being useless: well-educated, brilliantly promising and fading out into an indifferent middle age" sadece altını çizdiğim bir cümleden kehanetime ne zaman dönüştü?
3 yorum:
Insan yine de anlatmak istiyor albayım; I am, I am, I am diyebilmek sonrasında da.
Fanuslar iyi, fanuslar kombili kanepeli.
Ama fanuslar kısa süreli, fanuslar 1+1 bile değil. 1+0 taş çatlasa.
Dışarda birileri var hem, bekliyorlar. Fanusa yanaklarını yapıştırmış The second comingi bekliyorlar. Sabırlılar. Ama insan gibi sabır da sonlu. Bekleyişler de.
ve pek tabii hüzünler de.
Matisse'den gelsin:
"There are always flowers for those who want to see them."
'Come as often as you feel like it,' Valérie told her; 'and if ever you should want my help or advice, here I am. But do try to remember this: even the world's not so black as it's painted.'
Yorum Gönder