9 Eylül 2012 Pazar

Köşe.

Tumblr_m9c3ytgubd1qajaq7o1_400_large
Canım kimseye, kendime bile hesap vermek istemiyor artık. İstediğim kapıdan istediğim vakit geçmek, istediğim köşeye sinebilmek istiyorum. Yürür değil uçuşur gibi. Bahanesiz, teklifsiz. Yokluklarımdan arınmış, varlıklarımdan iki kere yıkanmış. Güneşi kovalamadan.

Canım sadece ve sadece sokağımızın köşesinde oturmak istiyor şimdi.

http://fizy.com/#s/1ajdje

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Yokluklarından arınıp, varlıklarından yıkanmak için kaçan birinin hayatını izledim dün akşam. Ve gördüm, anlamaya başladım, hiç kolay değilmiş. Yıllar içinde o kadar çok şey sahibimiz olduğumuzu zannederken o kadar çok şey bize sahip oluyor ki.Bu gitme, öylece bir kaldırımda oturabilme düşünceleri kaçabilme hayalimize fon olabiliyor ancak! Malesef.
Sevgiyle...

shine dedi ki...

hepsi mümkün olacak rumelihisarüstünde.